GÜMÜŞHANE
Ülkelerindeki savaş ve yoksulluktan kaçarak yerleştikleri Gümüşhane’de yeni bir yaşam kurmaya çalışan çok sayıda sığınmacı, kendilerine kucak açan yöre halkıyla bir arada yaşıyor.
Gümüşhane’de, 217 Afgan, 16 Iraklı, 34 İranlı, 3 Türkmenistanlı, 25 Pakistanlı, 1 Eritreli, 1 Ürdünlü ile 48 Suriyeli sığınmacı barınıyor.
Kentte, Gümüşhaneliler ile birlikte aynı konutlarda yaşayıp komşuluk ilişkileri yürüten sığınmacılar, çoğunluğunun Müslüman olması dolayısıyla yerleşik kültüre kısa sürede uyum sağlıyor.
Afganistanlı 2 çocuk babası Naser Alizadeh (32), AA muhabirine yaptığı açıklamada, babasını Afganistan’daki bir saldırıda kaybetmesinin ardından 8 yıl önce İran üzerinden Türkiye’ye geldiğini söyledi.
Kendisinin ve diğer sığınmacıların ülkelerinde can güvenliği olmadığı için Türkiye’ye geldiklerini belirten Alizadeh, “Afganistan‘da savaş yok gibi görünüyor ama ramazan ayında intihar saldırısında 80 kişi öldü. Başka bir saldırıda camide 8 kişi şehit oldu. Herkes can güvenliği için kaçıp Türkiye’ye geliyor. Burada can güvenliğimiz var.” dedi.
“Çocuklarım ve ailem için Türkiye’de yaşamak istiyorum”
Alizadeh, Türk halkının kendilerine çok iyi davrandığını vurgulayarak, çocukları Türkiye’de eğitim alabildiği için mutlu olduğunu dile getirdi.
En büyük yardımcılarının Türk devleti olduğuna dikkati çeken Alizadeh, yetkililerin kendileriyle yakından ilgilenildiğini, Türkiye’nin her zaman kendilerine kucak açtığını ifade etti.
Savaş ve çatışmalar nedeniyle Afganistan’a dönmek istemediklerini belirten Alizadeh, “Çocuklarım burada okuyor. Çocuklarım ve ailem için Türkiye’de yaşamak istiyorum. Türkiye bize gelecek vadediyor. Kızım burada okula devam edebilir ama İran veya Afganistan’da bunu yapamaz. Çocuklarım Farsçadan çok Türkçe konuşuyor. Evde sürekli Türkçe konuşuyoruz. Buraya çok alıştılar. Okula gidiyorlar. Onlar da Türkiye’den gitmek istemiyor.” diye konuştu.
“Bir kampta veya bir çadırda barınmıyorlar”
Gümüşhane Valisi Okay Memiş, kentteki sığınmacıların halkla entegrasyon sıkıntısı yaşamadıklarına işaret ederek, bunda en önemli unsurun sığınmacıların çoğunluğunun Müslüman olması olduğunu söyledi.
Mültecilerin sağlık giderlerinin ve çocukların eğitim masraflarının devlet tarafından karşılandığını belirten Memiş, şöyle devam etti:
“Bir kampta veya bir çadırda barınmıyorlar. Konutlarında kendi ödedikleri kiralarla yaşamlarını sürdürüyorlar. Adeta bir Gümüşhaneli gibiler. Çocukları Gümüşhane’deki okullara gidiyor. İş hayatında resmi izinleri almak kaydıyla çalışıyorlar. Hepsi artık üreten pozisyonda. Gümüşhane halkına yük pozisyonunda değiller.”
Memiş, Gümüşhane’de hoşgörü ikliminin asırlardır hakim olduğunu ve bu durumun halkın sığınmacılarla ilişkilerine de yansıdığını vurgulayarak, bunun en önemli göstergesinin kilise ve caminin yan yana bulunduğu Süleymaniye Mahallesi olduğuna dikkati çekti.
Süleymaniye Mahallesi’nde yüzyıl öncesine kadar Müslümanlar, Hristiyanlar, Türkler, Ermeniler ve Rumların barış ve huzur içerisinde yaşadıklarını anımsatan Memiş, “Hoşgörü ortamını bir arada yaşamışlar. Cami ile kilise yan yana orada. Gümüşhane olarak tarihi dokumuzda, geçmişimizde böyle bir hoşgörü iklimi var. Gümüşhane Ahmed Ziyaüddin Gümüşhanevi hazretlerinin memleketi. Bu hoşgörü ikliminde yoğrulmuş insanların memleketi. Mültecilere, dışarıdan gelen bu misafirlerimize çok sıcak yaklaşan, misafirperver bir kentiz. Onları biz misafir olarak görüyoruz. Bununla da iftihar ediyorum.” sözlerine yer verdi.
Muhabir: Veysel Kara
