Yemen siyasetinde gittikçe belirginleşen kamplaşma ortamında taraflar birbirlerini zayıf düşürmek için yeni politikalar geliştiriyor.
Bu ortamda saflar, Cumhurbaşkanı Abdurabbu Mansur Hadi, Genel Halk Kongresi Partisi (GPC) ve Ortak Muhalefet Bloğu’na (JMP) karşılık eski Cumhurbaşkanı Ali Abdullah Salih ve Şii Husi Hareketi arasında şekilleniyor.
Taraflar netleşiyor
Şubat 2003’te kurulan ve dönemin solcu, İslami ve ulusalcı muhalif partileri için bir çatı görevi gören JMP, Cumhurbaşkanı Salih’in nüfuzunu, ordu, basın ve tüm devlet kurumlarına sirayet eden etkisini kırmayı amaçlıyordu. Blok kurulduktan 3 yıl sonra 2006’da Mühendis Faysal bin Şemlan’ı cumhurbaşkanı adayı olarak gösterdi ve ardından da Salih karşısında girdiği seçimlerde yüzde 22 oy alarak büyük bir başarıya imza attı.
2006 seçimleri bu blok içinde özellikle Müslüman Kardeşler Teşkilatı’nın (İhvan) siyasi kanadı Islah Partisi gibi Salih’e destek veren partilerle ilişkilerde bir dönüm noktası oldu ancak bu durum Şubat 2011’de başlayan devrim sürecine kadar çok etkileyici boyutta olmadı.
JMP devrimin başlamasıyla birlikte, kendisini destekleyen halk tabanını sokağa dökerek 33 yıl iktidarda kalan Salih’ten kurtulmanın yolunu aramaya başladı. 20 Şubat 2011’de JMP, rejimin devrilmesini isteyen diğer partilerle ittifak kurarak Salih karşısında azımsanamayacak bir güç oluşturdu.
Cumhurbaşkanı Salih, Husileri yanına çekiyor
23 Kasım 2011’de Suudi Arabistan’ın başkenti Riyad’da Körfez İşbirliği Konseyi’nin (KİK) planı ve uluslararası camianın desteğiyle Yemen’de iktidarın devri konusunda sağlanan ittifak, “göstericileri öldürmek, kamu malını yağmalamak ve yolsuzluk” suçlamalarına maruz kalan Salih ve dönemin devlet adamlarının hukuki hiç bir takibe maruz kalmamasını öngörüyordu. Salih bir “can simidi” görevi gören plan sayesinde Aralık 2011’de kurulan uzlaşı hükümetinde yer almayı başardı.
Ardından kendine karşı devrim yapanlardan intikam almanın yollarını aramaya başlayan Salih, rejimden ayrılan Tümgeneral Muhsin Salih’in başını çektiği asker grubunu tasfiye etmek isteyen kuzeydeki Husilere yakınlık gösterdi. Salih bu ittifakla amacına ulaşmış Husiler ise GPC’den lojistik ve insan kaynağı sağlamış oldu. 2004’te Yemen ordusuyla Husi Hareketi arasında çıkan çatışmaların ardından ilk defa 24 Temuz 2012’de, Salih ile Husi Hareketi’nin lideri Abdulmelik el-Husi arasında görüşmeler başladı. Cumhurbaşkanı Salih ve Husi Hareketi, ortak düşmanlarına karşı giriştikleri mücadelede birbirlerine destek oldu.
O dönem gazetelerde milletvekilleriyle partiye bağlı kabile reislerinin başkent Sana’nın batı girişindeki Husilerin kamplarında birlikte çekilmiş fotoğrafları yer alıyordu.
BM Güvenlik Konseyi’nin (BMGK) geçen Ağustos ayında yayınladığı ve Husileri kınadığı açıklamanın ardından GPC yetkilisi Yasir el-Avadi, Husi komutanlarından Ebu Ali el-Hakim’in isminin BMGK’nın açıklamasında zikredilmesini “şeref madalyası” olarak yorumladı.
Salih, Husilerle kurduğu ittifakla kendisini devirenlerden intikamını almayı başardı. Bu sayede JMP’nin siyasi varlığı da zayıflamış oldu.
JMP, Husilerin başkentte düzenlediği gösterilere ulusalcılara destek vererek eski gücüne kavuşmaya çalışsa da Salih’in kendi yandaşlarına bu gösterilere katılmama talimatı vermesi, aralarındaki bağın ne derece güçlü olduğunu ortaya çıkırdı.
