GAZİANTEP – Zuhal Kocalar
Geçmişte Anadolu’daki çoğu cami ve hamamda kullanılan takunyalar, plastik terliklerin yaygınlaşmasıyla unutulmaya yüz tutarken Gaziantep’te takunyacılık yapan Osman Çakmak 60 yıldır adeta aşkla sürdürdüğü mesleğini, çok fazla talep olmasa da evinin bahçesindeki küçük kulübede yaşatmaya çalışıyor.
Binbir emekle takunya yapmayı sürdüren Çakmak (69), her sabah erken saatlerde atölyesinde iş başı yapıyor.
Çakmak, takunyacılığa çok küçük yaşlarda başladığını ve yaklaşık 60 yıldır aşkla sürdürdüğünü söyledi.
“Nalın” olarak da bilinen bu terliklere Gaziantep’te “haphap” adı verildiğini anlatan Çakmak, “Camilerde, hamamlarda kullanılmakla beraber Gaziantep’te berberler, ekmekçiler, kasaplar haphap giyerdi. Özellikle ceviz, gürgen ve dut ağacından yapıldığı için doğaldır. Bu haphapları giyenler yorgunluk hissetmezlerdi.” dedi.
“Benimle çalışan oğlum da mesleği bıraktı”
Takunyaları eskiden tamamen el işçiliğiyle yaptıklarını, sonradan teknolojinin gelişmesiyle torna ve tesviye makinelerinin kullanıldığını anlatan Çakmak, şunları kaydetti:
“Ben mesleğime aşığım, onun için ömrümün yettiği yere kadar bu işi sürdüreceğim. Ben var oldukça mesleğim de var olacak. Çalışan demir pas tutmaz derler ben de sabah erkenden kalkıp atölyeme geçer, işime bakarım. Bağım, bahçem yok, bir mesleğim var. Yaptığım takunyaları 35 liradan satıyorum. Takunya almak isteyenler genelde beni bilip, tanıyanlar veya katıldığım fuar ve festivallerde görüp beğenenler oluyor.”
