EDİRNE – CİHAN DEMİRCİ
İstanbul‘da arkadaş ortamında bonzai kullanmaya başlayan 58 yaşındaki D.M, emekli olduktan sonra geldiği memleketi Edirne’de tedavi olarak bu illetten kurtuldu.
Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Alkol ve Madde Tedavi Merkezi’nde (AMATEM) tedavi olan ve “Torunlarım için bu zehri bıraktım” diyen D.M, Edirne Müftülüğü’nün desteğiyle mayıs ayında umreye gidecek.
Yaşadıklarını AA muhabirine anlatan D.M, uyuşturucu kullandığına bin pişman olduğunu söyledi.
Edirne’ye gelmeden önce İstanbul’daki bir ilçe belediyesinde çalıştığını belirten D.M, “Bu illete İstanbul’da başladım. Daha doğrusu şöyle anlatayım size; Hırsızla gezersen hırsız olursun. Kiminle gezersen ona benzersin. Benimde uyuşturucu, bonzai kullanan arkadaşlarım vardı. Beni çağırırlardı, giderdim, hep birlikte kullanıyorduk.” dedi.
Emekli olunca memleketine Edirne’ye döndüğünü anlatan D.M, şunları kaydetti:
“Burada da uyuşturucu kullanan arkadaş çevrem oldu. En son bir arkadaşım eve kapanarak uyuşturucu kullandı. Sonra onu bulduk. Yüzüstü yere düşmüş, yüzü gözü morarmış, burnu da yumruğum kadar şişmişti, vefat etti. Cenaze günü, ‘Yakın arkadaşları görebilir mi?’ diye sorduk. Ailesi izin verince baktık. Onun yüzünü öyle görünce çok üzüldüm, pişmanlık duydum. Arkadaşımın vefatı beni derinden üzdü. Bu olayın ardından uyuşturucu ile ilgili bir olay daha yaşadım. Keşan’da yaşayan bir akrabamın çocuğu da bir fişek uyuşturucu almış. Ağabeylerinden, babasından habersiz bunu mahallesinde kullanmış. O evlat da bir duvarın dibinde sızarak öldü. Buna da çok üzüldüm.”
“Uyuşturucu almak için ailemden para çalıyordum”
D.M, uyuşturucu kullandığı için çevresindekilerin kendisini dışladığını, eşi ve çocuklarıyla sürekli tartıştığını anlattı.
Hayatının en kötü döneminin uyuşturucu kullandığı zamanlar olduğunu dile getiren D.M, şöyle devam etti:
“Bu bonzai bütün hayatımı etkiledi. Evlatlarımla tartışıyordum. Uyuşturucu almak için ailemden para çalıyordum. Eşimle her gün kavga ederdik. Evimde huzurum kalmamıştı. İki oğlum, üç torunum var. Torunlarımı sevmeye hasret kalmıştım. Aile huzurumu, sağlığımı, psikolojimi uyuşturucu için kendi ellerimle bozdum. Sonra ailemin ve iyi dostlarımın tavsiyesiyle AMATEM’de tedavi olmaya başladım. Allah’a şükürler olsun bu zehri bıraktım. Ben çok geç başlamıştım, şükürler olsun kısa sürede de bıraktım. Bu illeti hiç kullanmasınlar. Bonzaiyi gençler kullanıyor. Gençlerin bırakmalarını istiyorum. Uyuşturucuyu bırakınca insan gerçekten yeniden doğmuş gibi yaşıyor. Her şey çok güzel şimdi, ailemle huzurum var, sağlığım yerine geldi. Yediğimin tadını alabiliyorum artık. Eskiden yemek bile yiyemezdik. 1 liramız da olsa gider uyuşturucuya verirdik paramızı. Şimdi cebimde 10 lira olsun günlerce bitmez o para çünkü bereketli.”